Πολλοί είναι οι γονείς που αναρωτιούνται αν τα οφέλη της πυγμαχίας υπερβαίνουν το ρίσκο ενός ενδεχόμενου τραυματισμού. Από τη μία, η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής συστήνει στους παιδίατρους να αποτρέπουν τους γονείς από κάτι τέτοιο. Από την άλλη, οι προπονητές και οι γνώστες και υποστηρικτές του αθλήματος υποστηρίζουν ότι η πυγμαχία διδάσκει στα παιδιά πειθαρχία και αθλητική ηθική όσο κανένα άλλο άθλημα. Πολλά παιδιά, που έχουν υποστεί bulling ή ζουν σε περιοχές με αυξημένες τις αναταραχές, και επίλεξαν το συγκεκριμένο άθλημα για να μάθουν αυτοάμυνα, κατέληξαν να εμπλέκονται σε πολύ λιγότερους καυγάδες στο σχολείο αλλά και εκτός αυτού.

Η πυγμαχία, κατά πλειοψηφία, αποτρέπει τα παιδιά από την επιθετική συμπεριφορά έναντι άλλων παιδιών. Πολλά από αυτά καταλήγουν να γίνουν αξιόλογοι αθλητές και είναι ένα πολύ σημαντικό παράδειγμα για το πως μπορούμε να αξιοποιήσουμε μία αρνητική συμπεριφορά και να βγάλουμε κάτι θετικό μέσα από αυτήν.

Το μεγαλύτερο μέρος της προπόνησης γίνεται εκτός ρινγκ. Οι νεαροί πυγμάχοι μπαίνουν σπάνια στο ρινγκ για προπόνηση με φυσικό αντίπαλο. Η συνηθισμένη τους προπόνηση αποτελείτε από διατάσεις, χτίσιμο της φυσικής τους κατάστασης και προπόνηση σε σάκους. Οι τραυματισμοί που συνδέονται με τους σάκους  είναι μώλωπες στις αρθρώσεις και σπανιότερα μικρά κατάγματα. Όχι τραυματισμοί στο κεφάλι όπως δηλώνουν πως φοβούνται οι παιδίατροι. Οι τραυματισμοί στο κεφάλι είναι κάτι παραπάνω από σπάνιοι υπό την επίβλεψη ενός προπονητή.

Ένα ακόμη όφελος είναι ότι το παιδί δεν σπαταλά το χρόνο του σε πλατείες και δρόμους αλλά ούτε και μπροστά σε μία οθόνη (τηλεόρασης ή υπολογιστή). Χτίζει μία καλή φυσική κατάσταση, κοινονικοποιείται και εκτονώνεται. Η καλή υγεία γίνεται τρόπος ζωής ενό παράλληλα το παιδί αποκτά κίνητρο, μαθαίνει στοχοθέτηση και πειθαρχία, αποκτώντας παράλληλα αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση. Άλλωστε δεν κάνουν όλα τα παιδιά για όλα τα αθλήματα. Είναι σωστό να αφήσουμε το παιδί μας να αφουγκραστεί τις εσωτερικές του ανάγκες και να στηρίξουμε τις επιλογές του (αν δεν είναι αντικειμενικά παράλογες).

Οι προπονητές προετοιμάζουν τα παιδιά για μεγάλο διάστημα προκειμένου να τα αφήσουν να μπουν στο ρινγκ. Ακόμη και όταν αυτό γίνει, το παιδί φορά ειδική κάσκα που καλύπτει όλο το κεφάλι αι μεγάλο μέρος του προσώπου ούτως ώστε να αποφευκτούν ακόμη και μικρογρατζουνιές. Μπορεί οι επαγγελματίες να παίζουν χωρίς κάσκα αλλά αυτό μη σας ανησυχεί. Αν φτάσουν σε επίπεδο να παίζουν επαγγελματικά, πρώτων δεν θα είναι πλέον παιδιά και δεύτερον σημαίνει ότι θα είναι και έτοιμοι να παίξουν σε τέτοιο επίπεδο.

Ο προτατευτικός εξοπλισμός δεν είναι δεν είναι επιλογή, είναι προαπαιτούμενο. Τα παιδιά φορούν γάντια πυγμαχίας εντός και εκτός ρινγκ, ακόμη και την ώρα που προπονούνται σε σάκους. Προτού μπουν στο ρινγκ είτε για προπόνηση είτε για αγώνα, ο προπονητής εξετάζει τον προστατευτικό εξοπλισμό των παιδιών για να βεβαιωθεί ότι διαθέτουν όλα τα απαραίτητα (κάσκες, γάντια πυγμαχίας με σωστή εφαρμογή κλπ.).

Η προπόνηση εντός ρινγκ με φυσικό αντίπαλο δεν είναι όπως ένας αγώνας. Δεν γίνεται με σκοπό να δωθούν δυνατά χτυπήματα. Στόχος είναι η εκμάθηση νέων τεχνικών και η εκπαίδευση πάνω σε αυτές.

Βοηθήστε τα παιδιά σας να βρουν την κατεύθυνση που θα τα γεμίζει, θα τα διδάσκει, θα τα κρατάει σε φόρμα γεμάτα αυτοπεποίθηση και θα διώχνει την βαρεμάρα που συνηθίζουν να νιώθουν εύκολα στις νεαρές ηλικίες.